Tijdens de eerste vergadering over het opzetten van de partnerovereenkomst geraakten de deelnemers het eens over de definitie van 'zorgkamers voor patiënten'. Ze bespraken de doelen en pasten ze aan tot iedereen er zich in kon vinden. Hun pilootproject was een prototype maken voor de patiëntenkamer van de toekomst. Zowel Jan als de partners hechtten belang aan duidelijk afgebakende doelen die ze op korte termijn konden verwezenlijken. Deze kortetermijndeadlines moedigden aan tot snel handelen. Iedereen zag zo ook meteen de toegevoegde waarde van de samenwerking. Verder moesten de doelen nét buiten de comfortzone van de partners vallen. In het begin was de succesverwachting niet erg hoog, maar dat nam niet weg dat iedereen zich wel volop inzette. Deze blijk van vooruitgang en motivatie liet ook outsiders niet onberoerd. Zij wilden op hun beurt meedoen, investeren of het PRoF-project promoten. Eens ze dan een akkoord bereikten, tekenden ze een NDA. Belangrijker dan deze NDA was echter het onmiskenbare vertrouwen tussen de partners. Hoewel ze m.a.w. wel verplicht waren een NDA op te stellen, was dit geen noodzakelijke voorwaarde voor hun vertrouwen in elkaar. Zo’n band kan je overigens ook niet op één-twee-drie forceren.
Cross
Industry
Innovation
Industry
Innovation
Uitwerken
In de praktijk
De groep die Jan Van Hecke oprichtte, had een gezamenlijke visie: de pijlen richten op de Europese zorgmarkt en het welzijn van patiënten verbeteren. Dit alles met sociaal profijt als voornaamste doel, zonder evenwel de economische winst uit het oog te verliezen. De missie bestond erin elk jaar een project binnen de zorgsector af te werken. Deze kortetermijnmissie bleek de boost die het cross-sectorale project op gang trapte.